3.ดังที่ได้สดับมาเบื้องต้นว่า ผู้บำเพ็ญธรรมเข้าใจว่า การบรรจบพบพานของต้นเหตุและผลกรรมในการบำเพ็ญปฏิบัติเป็นการทดสอบ ล้วนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ มีเฉพาะหน้าที่ในการให้คะแนนตามสภาพการณ์ที่ผู้บำเพ็ญได้ประสบ จึงอยากทราบว่า การเผชิญกับความทุกข์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นอันเนื่องมาจากการบรรจบพบพานของต้นเหตุและผลกรรมนั้นจะได้รับบุญกุศลหรือไม่ ?
พระพุทธจี้กงตอบ..." ไหนเลยจะมีบุญกุศล" การที่ผู้บำเพ็ญธรรมได้รับกับความทุกข์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นอันเนื่องมาจากการบรรจบพบพานของต้นเหตุและผลกรรมนั้น เป็นโอกาสที่เบื้องบนต้องการประจักษ์แจ้งในความมุ่งมั่นต่อวิถีธรรมของผู้บำเพ็ญเท่านั้น
ครั้งผู้ที่ยังไม่กระจ่างแจ้งในวิถีธรรมได้รับความทุกข์ต่างๆ ในการบำเพ็ญปฏิบัติ ก็ย่อมโทษฟ้า และปรักปรำผู้อื่น
แต่ทว่าผู้กระจ่างแจ้งในวิถีธรรมเมื่อได้รับความทุกข์ต่างๆ ในการบำเพ็ญปฏิบัติ ก็จะสำนึกเสียใจและตำหนิติเตียนแต่ตนเอง
เพราะฉะนั้น พื้นฐานในการให้คะแนน (เพื่อเป็นเกณฑ์การลำดับอริยฐานะ) ของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ก็ขึ้นอยู่กับความศรัทธาและความมุ่งมั่นที่ผู้บำเพ็ญแสดงให้เห็นต่อวิถีธรรมนั่นเอง.
修 道 修 心 辦 道 盡 心 ซิวเต้า ซิวซิน ปั้นเต้า จิ้นซิน บำเพ็ญธรรม บำเพ็ญใจ(ซ่อมแซมใจ) ปฏิบัติธรรม ต้องสุดแรงใจ(สุดความสามารถ) "ซ่อมแซมตน เห็นผิดพลาด เร่งแก้ไข กิจงานใจ ศรัทธามั่น กิจธรรมเฟื่อง เว้นตำหนิ จ้องผิดพลาด เหล่าผองเพื่อน ธรรมจึงเคลื่อน รุดหน้าไป ด้วยใจเรา"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น